-Cześć Ichigo!- krzyknęłam
-Cz-cześć.- odpowiedział
-Co robisz?- Spytałam
-A nic, tak sobie biegam. Dla formy.- dodał
-Chcesz się przejść?- zapytałam
-Nie.Nie mam czasu.- odpowiedział, ominął nas i pobiegł
Natychmiast ruszyłam za nim. Chciałam żeby pomógł nam poszukać mamy. Po chwili dołączył do mnie braciszek. Po kilku minutach Ichigo obejrzał się, a widząc nas przyśpieszył. Próbowałam go dogonić, ale był ode mnie większy i szybszy. Dotarłam do lasu. Nigdzie go nie widziałam. Zrezygnowana wróciłam do Metalica, który został na polanie.
- I jak?- zapytał
- Chyba się na mnie obraził.- powiedziałam smutno
- Idziemy szukać mamy?
- Nie mam ochoty, sam to zrób, ja wracam do jaskini.
Jak powiedziałam tak zrobiłam. Położyłam się na łóżku i zaczęłam płakać
- Co ja mu zrobiłam?- mówiłam do siebie- Dlaczego się na mnie obraził? Ja go lubię- dalej ryczałam
Po chwili wszedł Metalico. Podszedł do mnie i przytulił.
- Nie płacz, to nie przez ciebie, chodźmy odwiedzić Rukię zobaczymy co u niej?
- Dobra.- powiedziałam ocierając łzę
< Rukia >
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz